قفس را باز کردی تا اسیر بال و پر باشم

بخندم بی نصیب از شور و حال چشم تر باشم

دلم میخواهد آتش باشم و خود را بسوزانم

نمی خواهم ولی امروز مرغ نامه بر باشم

شبی در مسطتیل دست ها آرام می گیری

خبر این است این من دوست دارم بی خبر باشم

تو خواهی رفت من در یاد ها حتی نخواهم ماند

تو خواهی رفت من یک عمر باید در بدر باشم

پس از تو با دلی از غصه و اندوه مالا مال

گرفتار غل و زنجیر خواهم شد اگر باشم

برای دشمنان از دشمنان افزون ترم اما

برای دوستان خویش باید یک نفر باشم